To Όνειρο Θερινής
Νυκτός είναι ρομαντική κωμωδία του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ.
Περιγράφει τις περιπέτειες τεσσάρων νεαρών Αθηναίων και μιας ομάδας ερασιτεχνών ηθοποιών, τη σχέση τους με το Δούκα και τη Δούκισσα της Αθήνας,
Θησέα και Ιππολύτη, και με τα ξωτικά ενός δάσους κάτω από το φεγγάρι. Είναι ένα από τα γνωστότερα και πιο πολυπαιγμένα έργα του Σαίξπηρ σε όλο τον κόσμο.
Η κωμική ιστορία, που είναι ένα θεατρικό έργο, γραμμένο σε ποίηση από τον Σαίξπηρ, διαδραματίζεται στην Αθήνα (η Αθήνα σύμφωνα με τη φαντασία του γίγαντα των γραμμάτων, εκτός τόπου και χρόνου, μια παλιά Αθήνα). Μια νύχτα του καλοκαιριού δυο νέοι και δυο νέες βρέθηκαν σε ένα δάσος, όπου ζούσαν μυστηριώδη πλάσματα με μαγικές δυνάμεις. Όταν ο Όμπερον, ο βασιλιάς των ξωτικών, ανέθεσε στον Πακ, το σκανταλιάρικο ξωτικό, μια αποστολή για να εκδικηθεί τη βασίλισσα των νεράιδων, την Τιτάνια, ξεκίνησε μια απίστευτη περιπέτεια, ένα ονειρικό ταξίδι σε έναν κόσμο που αιωρείται μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας.
Ο συγγραφέας εμπνέεται από μια ονειρική Αθήνα, που δίνει ώθηση στην ανεξάντλητη φαντασία του και γράφει ένα έργο εντυπωσιακής πλοκής, όπου το κωμικό στοιχείο κυριαρχεί, ενώ παράλληλα αγγίζονται τολμηρά θέματα.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ:
ΞΩΤΙΚΟ Στους λόφους, στις κοιλάδες, στα σύθαμνα, στις αγκαθιές, στα δάση, στις παχιές βοσκές·, στα νερά και στις φωτιές· τρέχω πάνω, τρέχω κάτω και παντού πιο γρήγορα απ’ το φως του φεγγαριού. Υπηρετώ την βασίλισσα των ξωτικών, φροντίζω να δροσίζω τα ξέφωτα, τ’ αλώνια, τα λιβάδια, τα λαγκάδια της, για να περάσει συνοδεία με τους φρουρούς της: εκείνες τις ψηλές μαργαρίτες, που φοράνε ολόχρυσες στολές... κι άμα κοιτάξεις καλά θα δεις πως είναι κεντημένες με ρουμπίνια, χαρισμένα απ’ τις ξωθιές - μέσα σ’ αυτά φυλάνε τ’ αρώματά τους. Πρέπει να βρω εδώ γύρω κάμποσες δροσοσταλίδες, να τις κάνω σκουλαρίκια των φρουρών.
Άντε γεια σου, κατακάθι των στοιχειών! Πάω να φύγω. Όπου να ’ναι θα φανεί η βασίλισσά μου μ’ όλα τ’ αερικά της.
ΠΟΥΚ Απόψε έχει γιορτή εδώ κι ο βασιλιάς μου. Έχε τον νου σου να μην πάρει είδηση την βασίλισσα, γιατί τον έχει που τον έχει εξαγριώσει! Ναι, η Τιτάνιά σου δεν ξεκολλάει από δίπλα από ένα αγόρι, σαν τα κρύα τα νερά, που το έκλεψε από κάποιον βασιλιά, στα μέρη της Ινδίας. Τόσο γλυκό ανθρώπινο παιδί δεν είχε ξαναδεί. Κι ο Όμπερόν μου ζήλεψε: το θέλει για την φρουρά του, όταν περιπολεί στα δάση, στ’ άγρια βουνά. Αλλά η Τιτάνια το αγαπάει και δεν το αφήνει να κάνει βήμα από κοντά της: του φοράει στεφάνια με λουλούδια, το χαϊδεύει, το ευχαριστιέται όλη μέρα κι όλη νύχτα. Κι έτσι, βασίλισσα και βασιλιάς δεν συναντιούνται πια στις βοσκές, στις φυλλωσιές, στις κρυστάλλινες πηγές. Κι αν ποτέ συναντηθούν, στήνουν άγριο καυγά κάτω απ’ τις αστραφτερές πούλιες τ’ ουρανού και τρέχουν να κρυφτούν τ’ αερικά τρομαγμένα μες στις κούπες των βελανιδιών.
Ο έρωτας ως θαύμα, μαγεία, όνειρο, θάνατος, πάθος, κυριαρχεί στους νέους, που αγνοούν την κοινωνική ηθική και υπακούουν στα προστάγματα της καρδιάς τους. Οι λαϊκές παραδόσεις και τα παραμύθια κυριαρχούν σ’ αυτό το πραγματικά υπέροχο θεατρικό έργο. Η ανιδιοτελής ρομαντική αγάπη που μας προτείνει το Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας μοιάζει με ελιξίριο που θα μας θεραπεύσει από τον κυνισμό και το ναρκισσισμό που - μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα- έχει πια περάσει παντού στη ζωή μας. Ένα παραμύθι που έχει την ικανότητα να ταξιδέψει τους αναγνώστες του σε άλλες εποχές μακρινές, εκεί που ακόμα και τα πιο απίθανα μοιάζουν δυνατά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου