Λένε
ότι ο έρωτας σε αλλάζει και σε κάνω καλύτερο ή χειρότερο άνθρωπο. Στην δική μου περίπτωση όμως δεν
μπορώ να πω ότι έγινα η καλύτερη εκδοχή μου. Όλα ξεκίνησαν όταν ο Δήμος μου
είπε ότι θα έλειπε σε κάτι δουλειές εκτός Αθηνών. Η ώρα είχε πάει δύο και μισή
το μεσημέρι όταν άνοιξε η πόρτα και έπαθα σοκ στην εικόνα της γυναίκας που έβλεπα
μπροστά μου. Ήταν η πρώην γυναίκα του αγαπημένου μου τι ήθελε στο μαγαζί μου;
«Γεια σας πώς μπορώ να
σας βοηθήσω;» τη ρωτάω χαμογελαστά.
«Θα ήθελα να κάνω ένα
δώρο στον άντρα μου που έχουμε επέτειο σ’ ένα μήνα.»
Η καρδιά μου για λίγα δευτερόλεπτα
σταμάτησε να χτυπάει στον άντρα της; Η επέτειος τους; πώς είναι δυνατόν ο Δήμος
να μου έλεγε ψέματα δεν πρόκειται να είναι αλήθεια; Όλες αυτές οι σκέψεις
τριβελίζουν το μυαλό μου καθώς με κοιτάει.
«Είστε
καλά; έχετε χλομιάσει;» με ρώτησε.
«Ναι
με συγχωρείτε ένιωσα μία ζάλη. Τι σκέφτεστε να είναι η έκπληξη;» την είπα
προσπαθώντας να κρύψω ό,τι αισθανόμουν.
«Κάποιοι
συνάδελφοι στη δουλειά του άντρα μου το έκαναν ένα ρολόι που από σας και δεν το
αποχωρίζεται και έτσι σκέφτηκα να πάρω κάτι από δω.»
«Καλοσύνη
σας, θέλετε να σας προτείνω κάτι εγώ ή έχετε κάτω στο μυαλό σας;» τη ρώτησα
προσπαθώντας να μάθω πληροφορίες.
«Ο
Δήμος μου, είναι πολύ παράξενος δεν φοράει οτιδήποτε πάνω του είναι μανιακός με
την εμφάνισή του.
Δήμος; Αχ θα τρελαθώ δεν μπορούσε
να ήταν αυτός; Με κορόιδεψε ότι τη χώρισε δεν γινόταν να υπάρξει τέτοια
ομοιότητα στη φωτογραφία που μου έδειξε; Όμως ήταν ολόιδια... Αχ μωρέ κορίτσι
μου σε κορόιδεψε και σε απατούσε μαζί μου και εσύ... Τον αγαπά ακόμη!
«Σκεφτόμουν
να σας δείξω τα φουλάρια μας, τις ταμπακέρες μας ( εάν καπνίζει…) ή τα πουκάμισά
μας που θα μπορούσαμε να χαράξουμε τα αρχικά του στα μανικετόκουμπα.
«Ενδιαφέρουσα
ιδέα αλλά δεν ξέρω αν θα του κάνει γιατί έχει μεγάλη πλάτη. Κάτσε γιατί έχω μία
φωτογραφία του μαζί μου.»
Μόλις
μου έδωσε τη φωτογραφία αντίκρισα τα γκρίζα μάτια του Δήμου και μου έπεσε από
τα χέρια έχασα τον κόσμο μου τελικά αυτός ο άντρας που ερωτεύτηκα και αγάπησα
με κορόιδεψε με το χειρότερο τρόπο...
«Δεν
είστε καλά; Μήπως θέλετε να καλέσω ένα ασθενοφόρο;» είπε η γυναίκα του και με
αυτό τον τρόπο με έβγαλε από το δικό μου λήθαργο.
«Χίλια
συγνώμη, δώστε μου μόνο λίγα λεπτό να πάω στη τουαλέτα και επιστρέφω να σας
βοηθήσω με την αγορά σας μέχρι κοιτάξτε τι θα μπορούσατε να αγοράστε.»
«Σας
περιμένω! Μην ανησυχείτε.»
Μόλις
μπήκα στην τουαλέτα ξέσπασα σε κλάματα και προσπαθούσα να την αυτοκυριαρχία μου
μετά από κάποια δευτερόλεπτα βγήκα από την ασφάλεια της κρυψώνας μου.
«Συγνώμη
που σας άφησα μόνη σας τόση ώρα…» της είπα χαμογελαστά.
«Καταλαβαίνω...
Είστε καλύτερα;»
«Αντιμετωπίζω
ένα πρόβλημα με το στομάχι μου από το άγχος της δουλειάς λοιπόν αποφάσισα τι
θέλετε να ψάξουμε;»
«Νομίζω
ότι θα ήταν ωραίο ένα φουλάρι και ένα πουκάμισο με τα αρχικά του συντρόφου
μου.»
«Σοφή
κίνηση πότε θα θέλατε να είναι έτοιμα;»
«Αν
γινόταν, σε τρεις μέρες το πολύ.»
«Σας
ευχαριστώ πολύ θα ήθελα να μου δώσετε ένα όνομα και ένα τηλέφωνο για να σας
ειδοποιήσω όταν είναι όλα έτοιμα.»
«Με
λένε Έλλη Μαρκάτου και το τηλέφωνο είναι στην κάρτα επάνω.» μου είπε και μου
έδωσε την κάρτα.
«Χάρηκα πολύ για τη γνωριμία, εμένα με λένε
Τζωρτζίνα.» κάνουμε χειραψία και αποχώρησε
από το μαγαζί μου.
Μόλις
βγήκε από το μαγαζί ήθελα να ανοίξει η Γη να με καταπιεί αλλά κυρίως ήθελα να
εξαφανιστώ όμως πριν το κάνω αυτό θα τον κάνω να πληρώσει για ότι μου έκανε.
ΤΡΙΑ
24ΩΡΑ ΕΠΕΙΤΑ
Τηλεφωνώ
στην Έλλη ότι είναι έτοιμο το δώρο και να περάσει να το παραλάβει. Πόσο αξιαγάπητη τη γυναίκα είναι και τι
κρίμα που είναι η γυναίκα αυτού του αλήτη. Το απόγευμα λίγο πριν τις 5
εμφανίστηκε πάνω στο χώρο μου χαμογελαστή.
«Καλησπέρα
Τζωρτζίνα...»
«Κυρία
Μαρκάτου έτοιμο μου το δώρο σας.»
«Πόσο
κοστίζει;
«85€
και αν χρειαστεί μπορούμε να κάνουμε και αλλαγή.»
«Είσαι
καλύτερα;»
«Ευτυχώς
είμαι πολύ καλύτερα... Περνάω λίγο δύσκολο αυτό τον καιρό ακόμα δεν έχω
συνηθίσει την νέα πραγματικότητα, με έναν χρόνο εδώ στην Αθήνα και δεν έχω
κανέναν δικό μου άνθρωπο η αλήθεια είναι.»
«Όντως
ή μοναξιά είναι πολύ σκληρή εγώ ευτυχώς είναι τυχερή έχω έναν άντρα που με
λατρεύει και δεν αισθάνθηκα ποτέ μόνη.»
Είστε
όντως τυχερή υπάρχουν πολλοί και έξω που απατούν τις γυναίκες τους.»
«Ο
Δήμος μου δεν μου έχει δώσει ποτέ αφορμές για κάτι τέτοιο.»
Αχ και να ήξερες κορίτσι μου;
Με πλήρωσε με πιστωτική κάρτα και εγώ της έδωσα την
απόδειξη. Λίγο πριν φύγει της χάρις ένα δακτυλίδι
που το έχουν φτιάξει με τα χέρια μου. Τα μάτια της έλαμψαν από το έκπληξη.
«Για
μένα;»
«Ναι
ελπίζω να σας αρέσει.»
Η Έλλη του έβαλε αμέσως στο λαιμό της και εγώ
ξαφνικά είδα τη βέρα της και εκνευρίστηκα πάλι με τον εαυτό μου που δεν
καταλάβω πόσο απατεώνας ήταν μαζί μου. Τα μάτια μου άρχισαν να δακρύζουν μόνο
τους και εκείνη το παρατήρησε.
«Σε
ευχαριστώ πάρα πολύ για το δώρο σου. Σκέφτηκα να αφήσουμε τον πληθυντικό τι
λες;» μου είσαι πάρα πολύ συμπαθής.
«Και
σε μένα είσαι πολύ συμπαθής. Θέλεις να κανονίσουμε να πιούμε ένα καφέ;»
«Θα
χαρώ πάρα πολύ.»
Όλο αυτό το διάστημα δεν είχα έρθει σε επαφή με τον
Δήμο, λέγοντας του ότι έπρεπε να πάω στην επαρχια στους γονείς μου γιατί είχε
προκύψει ένα πρόβλημα. Ο επόμενος μήνας ήταν πάρα πολύ περίεργος για μένα,
γιατί βρισκόμασταν με την Έλλη σχεδόν σε καθημερινή βάση πηγαίναμε μαζί, για
ψώνια, cinema και να παίζουμε το αγαπημένο μας παιχνίδι που ήταν το scrabble.
Είναι μία υπέροχη γυναίκα και λυπάμαι πάρα πολύ πού θα αναγκαστώ να της
προκαλέσω πόνο. Την είχα καλέσει δυο –τρεις φορές στο σπίτι και δημιούργησα ένα
μικρό κήπο με υπέροχες άσπρες μαργαρίτες και κίτρινα τριαντάφυλλα… επειδή μου
είχε πει ότι της άρεσαν και ήθελα για να
την κάνω να νιώσει άνετα σαν το σπίτι της στο χώρο μου. Εκεί που μιλούσαμε η Έλλη ανέφερε τον όνομα του αδερφού του Δήμου
και το τι έχει σκοπό να μας γνωρίσει, με κάλεσε στο σπίτι και έτσι κατέστρωσα το σχέδιο μου.
ΤΟ
ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΜΕΡΑΣ.
Πήρα ένα μπουκάλι κρασί, κάλεσα ταξί και περίμενα να
έρθει... Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο και ο Δήμος σήμερα ήθελα
να το γευτεί. Δεν υπήρχε πολλή κίνηση στους δρόμους οπότε έφτασα στη διεύθυνση
που μου είχε δώσει εκείνη. Πήρα μια ανάσα και χτύπησα το κουδούνι. Τώρα θα
άρχιζε η παράσταση. Μετά από λίγα λεπτά η πόρτα άνοιξε και είδα την Έλλη
χαμογελαστή και πολύ στιλάτη.
«Καλώς
ήρθες στο σπίτι μου! Πέρασε μέσα, τώρα έρχεται και ο άνδρας μου.» Μου είπε ενώ
με φίλησε.
Τον
προδότη θα τον κάνω να φτύσει αίμα. Με έβαλε να κάτσω στο καναπέ και
συζητούσαμε όταν τον είδα. Ντυμένος στα λευκά, γοητευτικός η κολόνια του είχε
πλημμυρίσει το χώρο και ζαλίστηκα. Σηκώθηκα και του άπλωσα το χέρι. Είχε
σαστίσει μπροστά στη παρουσία μου και εγώ ήθελα να γελάσω.
«Η
φίλη μου που σου έλεγα αγάπη μου, η Τζωρτζίνα από δω ο άνδρας μου.» Μας σύστησε
η γυναίκα του.
«Χάρηκα
πολύ, καλώς όρισες στο σπίτι μας.» Είπε μαγκωμένος.
Τώρα
θα ξεκινούσε η αντίστροφη μέτρηση της κόλασης του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου