Ο Αποστόλης και οι τρεις
αγαπημένοι του φίλοι, ο Πέτρος, ο Θάνος και ο Λάκης, είχαν περάσει πολύς καιρός
από την τελευταία φορά που είχαν βρεθεί όλοι μαζί. Εξαιτίας του αυξημένου
φόρτου εργασίας, είχαν αναγκαστεί να παραμείνουν μακριά ο ένας από τον άλλον.
Ήταν λοιπόν μια ευκαιρία που δεν θέλησαν να χάσουν, και γι' αυτό αποφάσισαν να
οργανώσουν μια μονοήμερη εκδρομή για να απολαύσουν την παρέα τους και να
ξεκουραστούν, όπως είχαν συνηθίσει να κάνουν. Όσο ταξίδευαν, οι φίλοι του
Αποστόλη τραγουδούσαν δυνατά και τον πείραζαν με πολύ κέφι. Αυτός, ωστόσο, είχε
την προσοχή του στραμμένη στο δρόμο και δεν έδινε ιδιαίτερη προσοχή στα
πειράγματα των φίλων του. Καθώς περνούσε ο χρόνος, η ομίχλη άρχισε να πυκνώνει
και ο οδηγός αναγκάστηκε να επιβραδύνει την ταχύτητα του αυτοκινήτου.
Αντιλαμβανόμενος τα σύννεφα που
συσσωρεύονταν στον ουρανό, συνειδητοποίησε ότι μια καταιγίδα ήταν πιθανό να
ξεσπάσει σύντομα. Μετά από λίγο, η καταιγίδα ξεκίνησε με ορμή, και ο Θάνος
πρότεινε στον Αποστόλη να σταματήσουν κάπου μέχρι να περάσει η κακοκαιρία.
Ωστόσο, ο Αποστόλης αποφάσισε να συνεχίσουν τη διαδρομή τους, διατηρώντας την
αποφασιστικότητά του. Το πρόβλημα όμως δεν ήταν μόνο η καταιγίδα. Απρόσμενα,
μια αστραπή έπληξε μια κολόνα της ΔΕΗ, διακόπτοντας τον δρόμο μπροστά τους.
Αντιδρώντας με γρήγορη ενέργεια, ο Αποστόλης προσπάθησε να αποφύγει την κολόνα
και κατέληξε να αναποδογυρίσει το αυτοκίνητο σε ένα χωράφι απέναντι. Στο πρώτο
δευτερόλεπτο της αναποδογυρισμένης κατάστασης, οι φωνές της παρέας σμίγηκαν με
τον θόρυβο της καταιγίδας. Κανείς από τους περαστικούς δεν είχε μαντέψει τι
συνέβαινε, παρότι ήταν μεσημέρι και βρίσκονταν σε έναν κεντρικό δρόμο. Η
καταιγίδα συνέχιζε να μαίνεται γύρω τους, και οι νεαροί φίλοι βρέθηκαν
αναίσθητοι μέσα στο αυτοκίνητο Ήταν περίπου μετά τα μεσάνυχτα όταν η βροχή
επιτέλους έλαβε τέλος. Το σκοτάδι της νύχτας επικρατούσε και οι νέοι αρχίζοντας
να ανακτούν τις αισθήσεις τους, βρέθηκαν δεμένοι μέσα στο αυτοκίνητο. Η αστραπή
και οι αναποδογυρισμένες συνθήκες είχαν αφήσει τα σημάδια τους, αλλά ευτυχώς
κανείς δεν είχε τραυματιστεί σοβαρά. Ο Αποστόλης άρχισε να ξυπνά από τις
αισθήσεις του και προσπάθησε να κατανοήσει τι ακριβώς συνέβη. Καθώς έψαχνε να
θυμηθεί, αντιλήφθηκε ότι ήταν δεμένος και ανίκανος να κινηθεί. Στην περιφέρειά
του, οι φίλοι του ήταν ακόμα αναίσθητοι, ενώ η καταιγίδα είχε κοπάσει και το
σκοτάδι επικρατούσε.
Ξαφνικά, η σιωπή του σκοτεινού
τοπίου διακόπηκε από τον ήχο του κινητήρα ενός αυτοκινήτου. Ένα ζευγάρι
προσεγγίζει το αναποδογυρισμένο όχημα και σταματά. Ένας άνδρας και μια γυναίκα
καταλαβαίνουν ότι κάτι σοβαρό έχει συμβεί και αποφασίζουν να ελέγξουν την
κατάσταση. Η γυναίκα, με σγουρά μαλλιά και στρατιωτικές μπότες, αλλά και με ένα
αυστηρό χαμόγελο στα χείλη, πλησιάζει το αυτοκίνητο. Παρατηρεί προσεκτικά τους
νεαρούς φίλους και αναγνωρίζει τα σημάδια της περιπέτειας που είχαν περάσει. Ο
άνδρας, ολίγον ανήσυχος, παίρνει μια πέτρα και σπάει το μπροστινό παρμπρίζ.
Τότε αποκαλύπτεται η εικόνα των τεσσάρων νέων αγοριών, ακόμα αναίσθητων. Ο
Αποστόλης ξυπνάει ανακαταταραγμένος και αντιλαμβάνεται την παρουσία του
ζευγαριού. Οι φίλοι του, όμως, παραμένουν αναίσθητοι, και η αγωνία για την
κατάστασή τους αυξάνεται. Η γυναίκα πλησιάζει τον Λάκη και τον χαϊδεύει απαλά,
ενώ ο Αποστόλης ρωτάει με έντονη φωνή ποιοί είναι και τι θέλουν από αυτούς. Η
αγανάκτηση των φίλων του αυξάνεται, καθώς οι περίεργοι ξένοι μπήκαν απροκάλυπτα
στην προσωπική τους σφαίρα.
«Είναι ελπίζω η διαμονή σας εδώ
να είναι ήρεμη,» απαντά η γυναίκα με μια πικρή δόση χιούμορ. Ο Αποστόλης
παρατηρεί την ανεπηρέαστη στάση της γυναίκας, αλλά και τον άνδρα που πλησιάζει
με αποφασιστικό βήμα.
«Ποιοί είσαστε; Τι κάνετε εδώ;»
φωνάζει ο Αποστόλης, αγανακτισμένος από την απρόσκλητη παρέμβαση.
«Δεν έχει σημασία ποιοί είμαστε,»
απαντά ο άνδρας, πλησιάζοντας το αυτοκίνητο.
«Σημασία έχει τι πρόκειται να γίνει
τώρα.» Οι νέοι φίλοι αναγκάζονται να παρακολουθήσουν άφωνοι την σκηνή να εξελίσσεται
μπροστά τους.
Η γυναίκα αρχίζει να ετοιμάζει
ένεσες και νυστέρια, ενώ ο άνδρας πλησιάζει τον Λάκη.
«Τι πρόκειται να κάνετε;» φωνάζει
ο Λάκης, πανικόβλητος από την αναμενόμενη αντίδραση τους.
«Θα φροντίσουμε να μην ξυπνήσετε,»
απαντά η γυναίκα, χαμογελώντας με τρομακτικό τρόπο.
Οι νέοι φίλοι προσπαθούν να
κινηθούν, να φωνάξουν, να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο που τους περιβάλλει, αλλά
η αδυναμία των δεσμών τους τους κρατά απόλυτα ανίκανους. Ο Αποστόλης,
βασανισμένος από την αδυναμία του να αντιδράσει, αποφασίζει να κάνει το
καλύτερο που μπορεί. Αφού εξακολουθεί να καθίζει δεμένος, επικεντρώνεται σε μια
αγνώστου προοέλευσης δύναμη που φαίνεται να απομονώνεται μέσα του. Με κάθε ίνα
της ψυχής του, προσπαθεί να απελευθερωθεί από τα δεσμά. Ξαφνικά, αυτό που δεν
περίμενε συμβαίνει. Η δύναμη αυτή εκρήγνυται από μέσα του, και μια ισχυρή
ηλεκτρική αύρα εκπέμπεται γύρω του. Οι δεσμοί που τον κρατούσαν αναίσθητο
αρχίζουν να χαλαρώνουν και να απελευθερώνονται. Ο Αποστόλης, αισθανόμενος την
ενέργεια να διαπερνά το σώμα του, αρχίζει να ανακτά την κίνησή του. Με
εξαιρετική αποφασιστικότητα, ανασηκώνεται και προσπαθεί να ελευθερώσει τους
φίλους του. Η γυναίκα και ο άνδρας, αφού παρατηρούν την απροσδόκητη
αναζωογόνηση του Αποστόλη, αρχίζουν να πανικοβάλλονται. Η αρχική τους
αυτοπεποίθηση στρεβλώνεται, και βιάζονται να φύγουν από το σημείο. Ο Αποστόλης,
αποκτώντας τον έλεγχο των αισθήσεών του, αναλαμβάνει δράση. Χρησιμοποιώντας την
ανανεωμένη ενέργειά του, απελευθερώνει τον εαυτό του και στη συνέχεια τους
τρεις φίλους του από τα δεσμά που τους κρατούσαν παγιδευμένους. Αφού
ελευθερωθούν, όλοι τους αντιμετωπίζουν την αγνώστου προέλευσης ζευγάρι που είχε
επιτεθεί σε αυτούς. Ο Αποστόλης περιγράφει το πώς κατάφερε να απελευθερωθεί και
να επαναφέρει την κίνηση στους φίλους του.
«Δεν ξέρω ποιοι είσασταν και τι
θέλατε από εμάς,» λέει ο Αποστόλης με αποφασιστικότητα, «αλλά δεν θα σας
επιτρέψουμε να μας βλάψετε.»
«Ελπίζω η διαμονή σας εδώ να
είναι ευχάριστη!» είπε η γυναίκα ,ξεσπώντας σε γέλια καθώς έπιασε μια σύριγγα.
«Εγώ σας φροντίζω και εσείς με
βρίζετε! Τι αγενείς που είστε!» συνέχισε εκείνη. Πλησίασε τον Λάκη και τον
χάδεψε μαλακά, ακουμπώντας την ένεση στο χέρι του…
«Τι θα μου κάνεις;» φώναξε το
παλικάρι και μετά δεν ξανά μίλησε.
Εκείνη άρχισε να γελάει δυνατά ο
Αποστόλης, ο Πέτρος και ο Θάνος είχαν παγώσει, η τύχη αυτών νεαρών αγοριών ήταν
στα χέρια αυτού του ζευγαριού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου