ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ

 

Οι ρίζες μου ανθίζουν με το άρωμα της μαστίχας και τον αλμύριστο χορό της θάλασσας, όμως η μοίρα με οδήγησε να αναπτύξω την πορεία μου σε ένα μικρό προάστιο, ακριβώς έξω από την ατέλειωτη παλίρροια της Αθήνας. Η απόφασή μου να ακολουθήσω το μονοπάτι της εκπαίδευσης, σπούδασα νηπιαγωγός ειδικής αγωγής, αντανακλά τον προφανή έρωτά μου για τα παιδιά, αυτό το κεφάλαιο που συνοδεύει το χρόνο μου με τόση αγάπη και περίθαλψη. Αν και η καρδιά μου πάντα αντηχούσε με ανησυχητικά αγέρωχους ρυθμούς, η παιδική μου εμμονή με τη δημιουργία αποτυπωνόταν σε χαρτί, με τις πολύχρωμες πινελιές μου να ακολουθούν τον ψιθυριστό χορό των πουλιών που χάιδευαν την αυγουλιά. Στην ακμή της νεότητας, το λόγος ήρθε να με εναρμονίσει με τον πραγματικό μου εαυτό. Ήταν το βιβλίο που μεταμόρφωσε την πραγματικότητα σε μαγεία - "Το Παιχνίδι της Χαράς" της Ελεονώρας Πορτερ. Η Πολυάννα, η ηρωίδα που χαρίζει χαμόγελα στην αντίξοα ανέμελα, με καθοδηγούσε παρέα με τα χρόνια αθωότητάς μου. Μέσω των λεπτών σελίδων, ανακάλυπτα ότι ακόμα και στις πιο περίπλοκες στιγμές, η χαρά ανθίζει ανεξίτηλη, υποδεικνύοντας μια οδό προς την αντίσταση.

Ο δρόμος προς την ωριμότητα αποκάλυπτε με φως την κεντρική μου ερώτηση: "Ποίος θέλω να γίνω;". Η απάντηση μού φάνηκε καθαρή και περίτρανη μέσα από την ευλογημένη πύλη της λογοτεχνίας. Εκεί βρήκα το μυστήριο της μυθοπλασίας, της ποίησης και της αρχαιότητας των λέξεων, τις οποίες εγώ ίδια με πάθος και δέος συνέθετα σε μια χορωδία συναισθημάτων. Οι μεγάλοι συγγραφείς, ο Thomas Hardy, η Emily Bronte, ο Χριστιανόπουλος, ο Καρυώτακης και ο Stephen King, ανέκτησαν τον κύκλο της έμπνευσης και τράβηξαν την πένα μου προς νέα αβρότητα. Κι έτσι, άρχισα να δίνω σάρκα και οστά στις σκέψεις μου, να τις αποπτύχω στο χαρτί. Ανακάλυψα χαρά και ικανοποίηση μέσα από την αναπτυσσόμενη αφήγηση μου, καθώς οι κόσμοι που δημιουργούνταν εκείνες τις στιγμές μετατρεπόταν σε όνειρα γεμάτα ζωντανά συναισθήματα. Οι χρόνοι της εφηβείας με είδαν να αναλαμβάνω έναν νέο ρόλο, αυτόν του συγγραφέα που συντάσσει μελαγχολικές σκέψεις και πειραματίζεται με δοκίμια. Και ύστερα, ένας νέος ορίζοντας ανοίχτηκε: η θεατρική σκηνή, ένας πίνακας όπου εξερευνούσα νέες ταλέντα, από τη σύνθεση ιστοριών μέχρι τη σκηνοθεσία.

Σειρά πήρε το πρώτο μου μυθιστόρημα, μία πρόκληση που απέδειξε την επίμονη αφοσίωση μου στο γράψιμο. Κι αν και τότε αμφιβάλλαν, οι σελίδες μου βρήκαν τον δρόμο προς την έκδοση. Το όνειρο που άγγιζε το ορίζοντα πραγματοποιήθηκε, μέσα από ατελείωτες ώρες και ατελείωτες σελίδες.

Όταν δεν γραφω, οι λέξεις των άλλων αρχίζουν να ρέουν προς το μέσα μου, καθώς αφεθώ στον κόσμο των βιβλίων, μια προσωπική απόδραση σε άλλες ψυχές και κόσμους. Ακολουθεί η μουσική, που με τις μελωδίες της μεταφέρει την ψυχή μου σε ανυποψίαστες περιηγήσεις μέσα από συναισθηματικούς πίνακες. Αλλά η πιο ανεκτίμητη ηρεμία με πλαγιάζει όταν ακούω το ασταμάτητο λάγο της θάλασσας, το σαγηνευτικό παιχνίδι των κυμάτων με την ακτή. Και καθώς το βλέμμα μου αποκτά βάθος στην απέραντη γαλήνη, η ψυχή μου αναπνέει ελεύθερη, συμμεριζόμενη την ανεξίτηλη σύνδεση της με τη φύση.

Τα σεμινάρια λογοτεχνικής γραφής και λογοτεχνίας αποτέλεσαν πεδίο ανάπτυξης και βαθύτερης κατανόησης της τέχνης που αγκαλιάζω με πάθος. Και εν τέλει, το ταξίδι μου μεταξύ των λέξεων και των σελίδων κατέληξε στην έκδοση δύο βιβλίων: "Οι Πέντε Δρόμοι του Έρωτα" και "Η Οργή του Γένους Θηλυκού", έργα που φύτρωσαν από την καρδιά μου και βρήκαν σπίτι στις αγκαλιές των εκδόσεων Πηγή.

Με το χέρι στην καρδιά και το μυαλό σε μια αναμονή που πλημμυρίζει με ελπίδα, συνεχίζω το ταξίδι μου στη γραφή και τη λογοτεχνία. Έτσι ωστε να αποδομώ και να αποτυπώνω τις σκέψεις μου με τον πλουραλισμό των λέξεων. Οι σελίδες μου γίνονται η παράθεση της ζωής μου, της φαντασίας μου και των συναισθημάτων μου. Είναι η απόδειξη ότι με κάθε γραμμή προχωρώ προς την αυθεντικότητα μου, προς τον εαυτό μου. Καθώς οι μέρες συνεχίζουν να κυλούν, το πάθος μου για τη γραφή δεν αποσβένει. Κι ενώ τον αφιερώνω πλήρως στη δημιουργία, βρίσκω πνοή από τις σελίδες που δημιουργώ, την αίσθηση που προκύπτει από τη συνάντηση με τις λέξεις. Και αν και το μέλλον θα φέρει περισσότερες σελίδες, περισσότερες λέξεις, θα συνεχίσω να τραβώ την πένα μου προς το άγνωστο, με πίστη στη μαγεία της γραφής και την ανυπομονησία να μοιραστώ τις ιστορίες μου με τον κόσμο.

Είναι πλέον σαφές πως η ζωή μου υφίσταται μέσα από τον λογοτεχνικό καμβά, και κάθε λέξη είναι ένα πινέλο που ζωγραφίζει το πορτρέτο της ψυχής μου. Καθώς συνεχίζω το ταξίδι μου, αποδίδοντας φόρο τιμής στους μεγάλους μυθοποιούς που με έμπνευσαν, και συνεχίζοντας να διανθίζω το ψηφίδωμα των σελίδων με την προσωπική μου φωνή, αποδεικνύω ότι η λογοτεχνία είναι πορεία, είναι τρόπος ζωής, είναι οδηγός προς την ανακάλυψη του εαυτού μου και της κοινωνίας μας. Και καθώς το φως της λογοτεχνίας αναδύεται από τις σελίδες μου, συνεχίζω να εξερευνώ τα βάθη της ανθρώπινης ψυχής, προσκαλώντας κάθε αναγνώστη να μοιραστεί μαζί μου αυτήν την αναζήτηση, αυτήν την εξοχή της ανθρώπινης εμπειρίας. Και έτσι, συνεχίζω να γράφω, να αναπνέω, να ζω μέσα από τις λέξεις, προσκαλώντας κάθε αναγνώστη να ταξιδέψει μαζί μου στον κόσμο της λογοτεχνίας και να ανακαλύψει τα όνειρα, τις σκέψεις και τις συναισθηματικές συνιστώσες που πλάθουν τη ζωή μου.

Σε κάθε σελίδα που ανατρέπεται, σε κάθε φράση που αναπνέει, αναδύονται νέοι κόσμοι και νέες εμπειρίες. Και όσο το χρόνος περνά, το γράψιμο γίνεται περισσότερο από απλή δραστηριότητα – γίνεται τρόπος εκφράσεως, τρόπος αυτοανακάλυψης, τρόπος αλληλεπίδρασης με τον κόσμο. Σε κάθε λέξη που ρέει από την πένα μου, αντανακλάται η συνεχής προσπάθειά μου να αποκρυσταλλώσω τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις ιστορίες που απασχολούν τη σκέψη μου. Κάθε λέξη είναι μια πόρτα προς έναν κόσμο που είναι δικός μου, αλλά παράλληλα είναι και παράθεση για κάθε ψυχή που αποφασίσει να τη διασχίσει.

Και έτσι, με το κεφάλαιο της ζωής μου ακόμα γραμμένο σε αχρόνια σελίδα, συνεχίζω να εξερευνώ, να αποκαλύπτω και να δημιουργώ. Οι λέξεις μου είναι ο ανυπέρβλητος μου σύμμαχος, ο συνεχής σύντροφος στο ταξίδι μου, και η λογοτεχνία είναι το όχημα που με μεταφέρει πέρα από τα όρια της καθημερινότητας. 
Και όταν οι λέξεις μου βρίσκουν το δρόμο προς τον κόσμο, ελπίζω να αφήνουν αποτυπώματα στις καρδιές των αναγνωστών, να προκαλούν σκέψεις, συναισθήματα και ανακατοσκευάσουν κόσμους. Με κάθε λέξη που γράφεται, ξεδιπλώνεται ένα καινούργιο κεφάλαιο, μια νέα περιπέτεια, και μια ευκαιρία να συνδεθώ με τους άλλους, με τις ζωές και τις ιστορίες τους.