Το συγκεκριμένο βιβλίο του Καουάμπατα είναι το «Ομορφιά και Θλίψη» και βρίσκεται μέσα στο πνεύμα της ιαπωνικής παράδοσης, παρέχοντας υπέροχες περιγραφές. Αφηγείται την ιστορία ενός έρωτα ανάμεσα σε έναν μεσήλικα συγγραφέα και μια δεκαεξάχρονη κοπέλα. Στη συνέχεια, η κοπέλα κλείνεται σε ψυχιατρική κλινική λόγω του χαμό του παιδιού της, και έτσι χωρίζουν. Πρόκειται για μια συναρπαστική ερωτική ιστορία ανάμεσα στον Όκι, έναν παντρεμένο άνδρα με δύο παιδιά, και την δεκαεξάχρονη Οτόκιο. Ίσως να σου θυμίζει κάπως τον χαρακτήρα της Λολίτα από τον Βλαντίμιρ Ναμποκοφ. Πραγματικά, είναι ένα αρρωστημένο συναίσθημα της Οτόκιο απέναντι στον Όκι. Ο διάσημος συγγραφέας Όκι αποφασίζει να επιστρέψει στη γενέτειρά του για να ακούσει τις καμπάνες της Πρωτοχρονιάς με μια παλιά του αγαπημένη. Η αγαπημένη του φέρνει την Κέικο, μια μαθήτριά της, η οποία έχει την ομορφιά που κανείς δεν μπορεί να μείνει ασυγκίνητος στην παρουσία της. Είναι μια απαγορευμένη αγάπη που διαλύει τα πάντα, αλλά η γραφή του συγγραφέα μας μαγεύει.
Στο βιβλίο "Ομορφιά και Θλίψη" του Καουάμπατα, η ιστορία εξελίσσεται γύρω από τις εσωτερικές συγκρούσεις και τα συναισθήματα των χαρακτήρων. Ο συγγραφέας δίνει έμφαση στον τρόπο με τον οποίο η αγάπη και ο πόνος μπορούν να συνυπάρξουν στο ίδιο πλαίσιο. Το βιβλίο εξερευνά τα βάθη της ανθρώπινης ψυχής και αναδεικνύει την πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων και συναισθημάτων. Οι χαρακτήρες διανύουν ένα ταξίδι αυτογνωσίας και ανακάλυψης, αντιμετωπίζοντας τις προκλήσεις της ζωής και αναζητώντας την εσωτερική τους ειρήνη και ισορροπία. Μέσα από ένα πλούσιο και ποιητικό ύφος, ο συγγραφέας προσφέρει στον αναγνώστη μια συναισθηματική και πνευματική εμπειρία που τον συνοδεύει και τον εμπλουτίζει.
«Δεν μπορούσε να διώξει απ΄την ψυχή του την οδύνη στη σκέψη ότι είχε
σπείρει τη διάλυση στον κόσμο αυτής της κοπέλας, στερώντας της τη δυνατότητα να
γίνει σύζυγος και μητέρα. [...] Στις αναμνήσεις του Όκι η Οτόκο
παρέμενε η πιο παθιασμένη γυναίκα που είχε γνωρίσει ποτέ του. Αλλά και η τόση
αμεσότητα της ανάμνησης της Οτόκο ακόμα και σήμερα δεν ήταν σημάδι ότι στην
πραγματικότητα δεν είχαν χωρίσει ποτέ τους; Μολονότι ο Όκι είχε γεννηθεί στο
Τόκιο, τα φώτα της νύχτας που έπεφτε στο Κιότο συνδαύλιζαν μέσα του μια αίσθηση
καταγωγής.»
Σας παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα για να δείξω την δύναμη των λέξεων παρόλο που το λεξιλόγιο του δεν είναι εξεζητημένο, θες να διαβάσεις παρακάτω. Είναι μια ιστορία απαγορευμένου έρωτα που είναι ιδιαίτερα γραμμένη που αξίζει να την διαβάσετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου