Σήμερα, ο Κώστας γνώριζε για τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, όμως έπρεπε να ανακοινώσει, στην κοπέλα του ότι σε δύο μέρες από τώρα έπρεπε να φύγει για μετάθεση πού τον στέλνει η εταιρεία –αποφάσισε να της κάνει ένα όμορφο δείπνο για να της πει όσο πιο ήρεμα γινόταν με ένα κόκκινο τριαντάφυλλο στην μέση του τραπεζιού. – Η Κατερίνα από την άλλη πλευρά ήταν πολύ χαρούμενη, γιατί μετά από πολύ καιρό αποφάσισε να κάνει το μεταπτυχιακό της στη λογοθεραπεία και είχε βρει ένα πολύ ωραίο πρόγραμμα και θα μπορούσε να το συνδυάσει άνετα με τις ώρες της θεραπευτήριο όπου δούλευε. Μόλις άκουσε την πόρτα, τα πόδια του έτρεμαν για το ότι θα επακολουθούσε… Μπήκε στο σπίτι τους και τον κοίταξε στα μάτια και του χαμογέλασε άφησε κάτω από την τσάντα της και πήγε και τον φίλησε τρυφερά και ο Κώστας ανταποκρίθηκε.
«Τι συμβαίνει μωρό μου; Είσαι καλά;» του
είπε η κοπέλα του
Πήγαινε να αλλάξεις για να φάμε... Όλα
θα τα πούμε Κατερίνα μου…» της απάντησε.
Ξεκίνησαν το δείπνο τους αλλά δεν
μιλούσαν, η Κατερίνα πριν καθίσει άφησε ένα κόκκινο κουτί δίπλα της και τον
κοίταγε στα μάτια. Ο Κώστας ήταν πάρα
πολύ φοβισμένος για την αντίδραση της όταν θα της ανακοίνωνε για την παραγωγή του και την αναγκαστική του
μετακόμιση στο Παρίσι.
«Μωρό μου, ξέρεις εδώ και κάμποσες
μέρες ο Μίλτος με έκανε μία πρόταση.»
«Αλήθεια; Τι πρόταση δηλαδή;»
«Αναβάθμιση μισθού και προαγωγή.»
«Μα αυτά είναι υπέροχα νέα,
συγχαρητήρια μωρό μου και πότε ξεκινάς;»
«Εδώ είναι το πρόβλημα δέχτηκα και
την παραγωγή και την αναβάθμιση του μισθού μου, αλλά έπρεπε να δεχτώ και κάτι
άλλο...»
Κόπιασε για λίγο και μετά τις έδειξε
τα δύο εισιτήρια για το Παρίσι!
«Τι είναι αυτά; Κανόνισες να πάμε ταξίδι;» είπε ενθουσιασμένη.
«Δυστυχώς δεν είναι ταξίδι, αλλά
μετακόμιση. Η προαγωγή μου με αναγκάζει να φύγω στο εξωτερικό μόνιμα.»
Η Κατερίνα έπιασε μαλακά την κοιλιά
της και συγκρατήθηκε να μην κλάψει.
«Τι είπες; Και πότε θα μου το έλεγες
την ημέρα που θα έφευγες;»
«Μωρό μου μην κάνεις έτσι, δεν θα
φύγω μόνος μου θα σε πάρω μαζί μου.»
«Αυτή είναι μία μεγάλη απόφαση και
δεν παίρνει το πόδι αλλά εσύ φαίνεται εσύ αποφάσισες για εμάς πριν από μας!»
σηκώθηκε και πήρε μαζί της και το κουτί.
«Μην το παίρνεις έτσι αγάπη μου, θέλω
να έρθεις μαζί μου…. Που πας τώρα;»
Η Κατερίνα τον κοίταξε στα μάτια για
λίγο, πήρε την τσάντα, το παλτό της και έκλεισε την πόρτα πίσω της. Δεν το
άξιζε να μάθει για την εγκυμοσύνη, τα μάτια της πότιζαν τα μάγουλα της καθώς
περπατούσε στους δρόμους της Αθήνας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου