Ήταν τρεις το πρωί.
Έβρεχε… Είχε παγωνιά, τηλέφωνο της αστυνομικού
χτυπούσε μέσα στην νύχτα, όταν κοιμόταν... άλλο ένα μωρό βρέθηκε στα σκαλιά
ένος νοσοκομείου. Μα πως είναι δυνατόν να αφήνεις το μωρό σου μέσα σ' αυτό το
κρύο; αναρωτήθηκε. Γιατί κάνουν μωρά αν δεν τα θέλουν; δεν μπορώ να το
καταλάβω... Τώρα αυτή η ψυχούλα θα μεγαλώσει σε ορφανοτροφείο; Αν αυτή την
γυναικά θα της έλεγα δυο λόγια. Αλλά η θέση της δεν της επιτρέπει να κάνει κάτι
τέτοιο. Βιαστικά κατευθύνθηκε προς το νοσοκομείο.
"Καλησπέρα αστυνόμος Αυγερινού.
ήρθαν για την κλήση της εγκατάλειψη." είπε η ένστολος.
"Γεια σας..."
"Το μωρό;"
"Έχω καλέσει την κοινωνική
λειτουργό να έρθει να το πάρει..."
"Πολύ ωραία... έχουμε υλικό από
τις κάμερες;"
"Όχι δυστυχώς οι κάμερες έχουν
χαλάσει εδώ και δυο μήνες."
"Μάλιστα, το μωρό που άφησαν
πόσο μηνών είναι;"
"Είναι ενός!"
"Υπάρχει περίπτωση να το γνώριζε
αυτό η μητέρα;"
"Τι να σας πω; Δεν ξέρω αν η γυναίκα
γέννησε εδώ ή σε άλλο νοσοκομείο."
"Υπάρχει κάτι που μπορεί να μας
βοηθήσει;"
"Αν το μωρό αντιμετωπίζει κάποια
ασθένεια και είναι κατεγγεγραμένη στα αρχεία αυτό θα μπορούσε να μας
βοηθήσει."
"Σας ευχαριστώ, θέλω να περάσετε
από το τμήμα για να δώσετε κατάθεση όσα είπατε."
"Ασφαλώς."
Η αστυνόμος Αυγερινού θα ξεκινούσε
την ερεύνα της από τις καταγραφές των γεννήσεων τους τελευταίους μήνες με προβλήματα
υγείας. Θα έκανε τα πάντα για να την
βρει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου